Sophie 2 wordt gespeeld door: Colette Geurts

Sofie II, senior Sofie, de latere versie van Sofie, de oudere Sofie, of gewoon een andere naam? Natuurlijk, we noemen haar Fleur.
Colette heeft niet al te veel tekst, maar het acteren is er niet minder om.
In tegendeel. Ze is niet alleen een gerijpte vrouw in de theater wereld, maar het is ook goed te zien, dat Colette vaker in langere stukken gespeeld heeft.
Er zijn minimale aanwijzingen nodig, om haar de veranderingen in te laten zien.
Met haar natuurlijke moederinstinct en haar ervaring met kinderen buiten het theater, kan zij zich ‘nog’ beter inleven, in haar personage.
· Fleur komt voor verschillende emoties te staan.
· Verschillende gedragsuitingen. Denk maar aan de scène met Lucas. Zij moet dan enigszins emotieloos en nonchalant, haar personage spelen in scène 8. Terwijl zij vlak daarna in scène 9, het tegenovergestelde van die emotie moet spelen. En wel met veel gevoelige emoties. Teder en lief. Begrijpend en eerlijk verdriet. En ‘zeker’ niet nonchalant.
· Peter kan in weze, bepaalde verdrietige momenten in zijn leven, niet volledig buiten zijn gedachte houden. En dat is dan ook te zien in scène 8 en 9.

- Fleur is bedeesd en rustig.
- Ze is meelevend.
- Geduldig.
- Heeft een lange adem.
- Zij is zorgzaam.
- Zij verafschuwd misbruik.
- Bijna claimend.
- Zij bijt zich vast, in alles wat haar lief is!
- Zij schrijft iemand de les voor.

Dan komt er ook nog die moordscène.
Fleur wordt aan het eind van scène 7, vermoord door haar zoon Peter.

Aan het eind van scène 7, gaat het licht langzaam uit.
Fleur zit in het midden van de ruimte, als het licht weer langzaam aangaat.

· Soms moet Fleur wat harder praten.
· Haar stemgeluid kan ook soms wat zwaarder klinken.