Sofie wordt gespeeld door: Irene Nass

Irene, maar dat geldt vaak bij onze stukken, dat de gekozen personage, op zijn plek is. Daar zijn wij dan ook erg blij mee. Zo ook de acteurs zelf, mag ik toch wel met enige zekerheid zeggen.
Welnu, ja, Sofie is bijna ‘zelf’ de schizofreen. Waarom zeg ik dat. Nou, als je haar ziet spelen in de verschillende tijd – fase's, met de ene keer die explosiviteit en de andere keer juist die rust, dan vraag je jezelf toch af of...
- Sofie heeft een erg grote rol in het verhaal van SCHIZO. Het telt maarliefst 252 regels. Dat zijn zo'n slordige 15 A-viertjes. Toneelstuk A-viertjes, dan welteverstaan.
- Zij heeft ook veel te vertellen. En gelukkig heeft Irene een Kaakrechte articulatie. Ook heeft Irene een goed stemgebruik, waarbij de vele wisselingen van het harder en het zachter praten, z'n kwaliteit niet verliest.
- Zij luistert goed naar de tekst, waardoor zij haar bewegingen op af stelt.

Het erotische gedeelte. Dat is niet zo veel. Hieraan kan je wel meer aandacht schenken en daar wat meer aan werken. Denk maar aan een extra streling, een extra intieme aankijking, een extra uitdagende beweging.
De schmink en de kleding, zal je daarbij verder een stuk op weg helpen.

De minder vertederende uitstraling, behoeft geen aandacht te hebben. Dat je zoveel “prachtig” theatergeweld in je hebt, is fantastisch. Denk maar aan die achtervolging met de knuppel.
Ik eindig met het schilderen.
Oefen thuis ook een beetje.
· Hoe je een pallet vasthoudt.
· Als je de rust hebt in je tekst, laat die dan zien tijdens het schilderen. Heel subtiel. Je pakt dan misschien een ander penseel. Veel fijner en dus ook fragieler. Je gaat veel dichter op het doek te werk. Je gezicht veel dichter op het verfijnde werk.
· Als je daarintegen een harde tekst hebt, of net gehad, pak je uit een open lade onder de ezel, een grote dikke kwast en ga je met hem...
· Maar een penseeltje...